Jadłowstręt psychiczny objawy

utworzone przez | kwi 3, 2024 | Poradnik Psychologa

Jadłowstręt psychiczny, znany również jako anoreksja psychiczna, to poważne zaburzenie odżywiania charakteryzujące się niezdrowym i uporczywym strachem przed przybraniem na wadze oraz zniekształconym postrzeganiem własnego ciała. Objawy tej choroby mogą być różnorodne i wpływać na różne sfery życia pacjenta.

Redukcja masy ciała

Jednym z najbardziej widocznych objawów jadłowstrętu psychicznego jest nagła i znacząca utrata masy ciała. Osoby cierpiące na to zaburzenie starają się ograniczyć ilość spożywanych kalorii do minimum lub wywoływać wymioty po posiłkach, co prowadzi do niekontrolowanego spadku wagi.

Zniekształcone postrzeganie ciała

Osoby z jadłowstrętem psychicznym często mają zniekształcone postrzeganie swojego ciała. Mogą widzieć się jako otyłe, nawet jeśli są bardzo chude, co prowadzi do nieustannej niezgody ze swoim wyglądem.

Niezdrowe zachowania związane z jedzeniem

Pacjenci z anoreksją psychiczną często wykazują niezdrowe zachowania związane z jedzeniem. Mogą unikać spożywania pokarmów, liczyć kalorie, stosować ścisłe diety lub wywoływać wymioty po posiłkach.

Izolacja społeczna

Jadłowstręt psychiczny może prowadzić do izolacji społecznej. Osoby z tym zaburzeniem mogą unikać spotkań towarzyskich, posiłków w restauracjach czy innych sytuacji, które wiążą się z jedzeniem w obecności innych ludzi.

Osłabienie i zmęczenie

Brak odpowiedniej ilości kalorii i składników odżywczych może prowadzić do osłabienia organizmu i uczucia chronicznego zmęczenia. Osoby z jadłowstrętem psychicznym często odczuwają brak energii i motywacji do wykonywania codziennych czynności.

Zaburzenia hormonalne

Jadłowstręt psychiczny może prowadzić do poważnych zaburzeń hormonalnych, co może mieć poważne konsekwencje dla zdrowia fizycznego i psychicznego pacjenta.

Problemy z koncentracją i pamięcią

Brak odpowiedniej ilości składników odżywczych może wpływać na funkcjonowanie mózgu, prowadząc do problemów z koncentracją, pamięcią oraz ogólnym obniżeniem funkcji poznawczych.

Depresja i lęki

Osoby z jadłowstrętem psychicznym często borykają się z depresją, lękami oraz innymi zaburzeniami psychicznymi. Zaburzenie odżywiania może być wyrazem głębszych problemów emocjonalnych i psychicznych.

Problemy ze snem

Chroniczny brak odpowiedniej ilości kalorii i składników odżywczych może prowadzić do problemów ze snem, takich jak bezsenność czy niespokojny sen.

Zanik miesiączki

U kobiet z jadłowstrętem psychicznym może wystąpić zanik miesiączki, co jest wynikiem zaburzeń hormonalnych i niedostatecznej ilości tkanki tłuszczowej w organizmie.

Jadłowstręt psychiczny to poważne zaburzenie odżywiania, które może mieć poważne konsekwencje dla zdrowia fizycznego i psychicznego pacjenta. Rozpoznanie i leczenie tego zaburzenia jest kluczowe dla poprawy jakości życia i uniknięcia powikłań zdrowotnych.

Najczęściej zadawane pytania

PytanieOdpowiedź
Czy jadłowstręt psychiczny dotyka tylko kobiet?Nie, jadłowstręt psychiczny może dotykać zarówno kobiet, jak i mężczyzn, choć częściej diagnozowany jest u kobiet.
Czy osoba z jadłowstrętem psychicznym zawsze wygląda bardzo chudo?Nie, choć nagła utrata masy ciała jest częstym objawem, nie zawsze osoba z anoreksją psychiczną musi być bardzo chuda. Istnieją różne typy tej choroby, a wygląd zewnętrzny może się różnić.
Czy jadłowstręt psychiczny może prowadzić do poważnych powikłań fizycznych?Tak, jadłowstręt psychiczny może prowadzić do wielu poważnych powikłań fizycznych, takich jak zaburzenia hormonalne, problemy z układem sercowo-naczyniowym czy uszkodzenia narządów wewnętrznych.

Znaczenie wsparcia rodzin i bliskich

U osób z jadłowstrętem psychicznym wsparcie rodziny i bliskich odgrywa kluczową rolę w procesie leczenia. Wspierające środowisko może pomóc pacjentowi w pokonywaniu trudności związanych z zaburzeniem odżywiania oraz zachęcić go do podjęcia terapii.

Terapia i leczenie

Skuteczne leczenie jadłowstrętu psychicznego wymaga zazwyczaj zintegrowanego podejścia, które obejmuje terapię behawioralną, terapię farmakologiczną oraz wsparcie dietetyczne. Ważne jest również leczenie ewentualnych powikłań fizycznych wynikających z niedożywienia.